home orkest concerten media auditie contact
mediamuziek luisterenfotoboekcd-s

XLJAZZ 2011 MARTIAN WORLD - RECENSIE
Jazzenzo 9 februari 2012
door: Rinus van der Heijden

XLJAZZ - MARTIAN WORLD
De negende in de reeks XLJazz die in 2003 begon: ‘Martian World’. En wederom een kroonjuweel. Eigenlijk is hier alles mee gezegd, want alle jaargangen vertonen vrijwel hetzelfde kenmerk: hoogstaande improvisatiemuziek, vertolkt door amateurs en semi-professionele muzikanten. Waarbij dient opgemerkt dat in de jaargangen 2009, 2010 en 2011 nóg meer edelsteentjes zijn opgenomen, verwerkt door orkestleider, componist en arrangeur Martin Fondse. Zonder vorige orkestleiders te kort te doen: Fondse maakt van de serie XLJazz wel héél bijzondere mijlpalen.

De 2011-editie maakt hierop geen uitzondering. Als gastsolist is de Cubaanse, in Nederland wonende pianist Ramón Valle uitgenodigd en het kan dan vrijwel niet anders dat de verworvenheden van Cuba in de muziek doorklinken. Maar Martin Fondse drenkt zichzelf elk jaar weer in andere culturen. Dit zijn onder meer de Portugese, Westafrikaanse, Braziliaanse, Duitse en Noorse. En natuurlijk de Nederlandse, want alles van Martin Fondse’s hand vertoont de handtekening van gedegen vaderlandse improvisatie- en gecomponeerde muziek. En die zijn naast de Cubaanse invloeden die Valle meebracht, allemaal op deze nieuweling te genieten.

Deze cd draagt de titel ‘Martian World’. Het is de derde en laatste uit een reeks waarin eerder verschenen ‘Martian Art’ (2009) en ‘Martian Club’ (2010). De aanduiding ‘World’ mag duidelijk zijn: de urbanisatie maakt dat de wereld steeds kleiner wordt, maar ook dat daarmee alle muzikale beschavingen binnen handbereik zijn. En dus mengt en kneedt en mengt Martin Fondse alles waar hij als musicus op stuitte. En dit dan op zijn eigen onnavolgbare wijze.

De elf stukken die zijn te beluisteren vertonen daardoor elk hun eigen karakteristiek, bestaan uit kleine bouwstenen die zeer verschillend zijn, maar onderling een innig verband tonen, gewoon omdat Martin Fondse ze in handen heeft gehad. Ze worden wederom uitgelegd door (vrijwel) onbekende (amateur) musici, maar die kwijten zich zo voortreffelijk van hun taak, dat ze evengoed door het Concertgebouworkest gespeeld hadden kunnen worden.

Fijnzinnigheid, uitwerking van details, breed en brutaal uitgespreid orkestwerk, ragfijne ensemblestukjes en solo’s, humor, (lichtvoetige) ernst, aan filmmuziek refererende structuren, klassieke-, modern gecomponeerde-, variété-, circus- en amusementsmuziek, het zijn slechts enkele van de omschrijvingen die je op Martin Fondse’s inspanningen met XLJazz kunt plakken. Maar ze duiden nog niet voldoende hoe uitzonderlijk ook weer deze ‘Martian World’ is. De serie XLJazz is inmiddels niet alleen een hebbeding van de hoogste orde geworden; zij is tevens een exposé van hetgeen de Nederlandse improvisatiemuziek heeft te bieden. En dan in het bijzonder van die ene inwoner ervan: Martin Fondse.

Volgende recensie.
Terug naar pers.

Naar CD's
XLjazz 2009 Martian Art